Verschillende zeehavens in Europa zijn volop bezig met de voorbereiding op de internationale waterstofeconomie. De havenbedrijven zien een belangrijke kans bij de import van groene waterstof uit verre oorden. Missie H2 spreekt met Mark Hoolwerf, adjunct directeur bij de internationale afdeling van Port of Amsterdam. Hij reist de wereld over om relaties op te bouwen met toekomstige producenten, commerciële partijen en publieke spelers in de waterstofsector. Zijn werk draagt bij aan de ambitie van Port of Amsterdam om een belangrijke importhub van groene waterstof te worden.

“Gaat het lukken? Gaat het niet lukken? Gaat het lukken? Gaat het niet lukken? Mijn werk is af en toe een emotionele achtbaan. Sinds anderhalf jaar zijn mijn collega’s en ik betrokken bij de waterstofactiviteiten van Port of Amsterdam. We willen als haven relaties opbouwen met productielanden. We koppelen buitenlandse waterstofproducenten aan op- en overslagbedrijven in de Amsterdamse haven en Nederlandse en Europese afnemers. We werken daarvoor vaak samen met Nederlandse ambassades en de overheid. Hun support is voor ons cruciaal.

Momenteel zijn we in een fase gekomen waarin financiering de grootste uitdaging is. Producenten moeten flink investeren om waterstof te kunnen maken en transporteren. In ruil hiervoor zoeken ze zekerheid in de vorm van contracten van 20 tot 30 jaar tegen een vaste prijs. Maar de kostprijs van waterstof ligt voor veel afnemers nog te hoog. Nederlandse en Europese overheden zoeken momenteel mogelijkheden om de impasse te doorbreken. Er is nog geen passende optie voor de haven van Amsterdam, maar ik heb goede hoop dat die er dit jaar komt. Als die er is, kunnen bedrijven commerciële overeenkomsten sluiten en investeren in de productie, het overzees transport en de distributie van waterstof. De wil om samen te werken is er in ieder geval wel. Dat merk ik aan de interesse bij ons in de haven. Maar ook aan de twee studieovereenkomsten die we onlangs tekenden op de Klimaattop in Dubai: met de overheid van Oman en het energiebedrijf Masdar van Abu Dhabi.

Ik vind het cool dat ik iedere dag bezig ben met een hernieuwbare, groene energiebron. Bovendien mag ik werken met slimme mensen uit verschillende culturen en achtergronden. In landen als Saudi-Arabië, de Emiraten en Oman gaan de ontwikkelingen snel. Vanuit de traditionele energie hebben ze investeringscapaciteit en de ervaring om internationaal samen te werken. In Algerije is dat weer anders. Het potentieel van het land is groot. Ze hebben de ruimte voor de waterstofproductie en de ligging is gunstig: de transportkosten naar Nederland zijn lager dan vanuit het Midden-Oosten. Maar waar ze in die landen doorpakken, is het proces in Algerije een stuk langzamer. Het is vaak een kwestie van geduld hebben. Ik vind die culturele verschillen interessant. Het is een van de dingen die mijn werk zo leuk maken.”

Tekst: Missie H2 / Waterstof Magazine

Lees ook: succesvolle-proefritten-met-unieke-trein-op-waterstof-in-de-regio-madrid